Grab life and kiss it inappropriately on the lips

Πιστεύω εις ένα κάρμα, μια αύρα και την έννοια της θετικής ενέργειας. Γι’ αυτό καταλήγω πάντα να είμαι η γραφική αισιόδοξη φιγούρα που στέλνει καρδιές θετικής ενέργειας. Και να ακούω χριστοπαναγίες και παραινέσεις που αφορούν εμένα να κάνω αναπαραγωγή του είδους μου (του ανθρώπινου, όχι του οπτιμιστή).

Ωστόσο, ποτέ δεν έπαψα να πιστεύω στη δύναμη της θετικής ενέργειας. Όχι αηδίες τύπου «Το Μυστικό», Coehlo και άλλων που σου παίρνουν 3456 σελίδες και ώρες ολόκληρες από τη ζωή σου για να σου αποδείξουν το αυτονόητο: Δηλαδή, ότι όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, θα συνωμοτήσεις (προσοχή! Εσύ, όχι το σύμπαν.) με όλους και με όλα προκειμένου να το αποκτήσεις.



Ενστερνίζομαι την έννοια της αύρας και του είδους της ενέργειας που εκπέμπουν τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμαστε. Δεν σας έχει τύχει ποτέ να περάσετε χρόνο με ένα φίλο που είναι πολύ εκνευρισμένος ή πολύ μελαγχολικός και να σας μεταδώσει άθελα του αυτή τη διάθεση; Όπως και το αντίστροφο.

Για παράδειγμα, σε μένα συνέβη το εξής: Σήμερα συνάντησα μια καλή μου φίλη, την Πόπη, για καφέ. Είχα να την δω ένα ολόκληρο καλοκαίρι, οπότε ανυπομονούσα να μάθω τα νέα και τις περιπέτειες της. Αντίκρισα, λοιπόν, μια Πόπη εντελώς ανανεωμένη, ήρεμη, γεμάτη ενέργεια και ενθουσιασμό. Από όσα μου είπε κατάλαβα ότι πέρασε ένα πολύ παραγωγικό –άρα και χαρούμενο- καλοκαίρι. Πρόσεξε περισσότερο τον εαυτό της, την εμφάνιση της, αφοσιώθηκε στο αγαπημένο της άθλημα και το αντικείμενο των σπουδών της, τις ξένες γλώσσες (ναι, ήμαστε συμφοιτήτριες). Μου έδωσε την εικόνα ενός συγκροτημένου ατόμου που πήρε τη ζωή στα χέρια του, βρήκε την ισορροπία του και είναι αυτό που οι αγγλόφωνοι αποκαλούν on her game.



Περιττό να σας πω ότι ενθουσιάστηκα αφενός, και εμπνεύστηκα αφετέρου (και αυτή η ανάρτηση είναι μόνο η αρχή). Η πρώτη μου αντίδραση ήταν κάτι του στιλ «είδες που όλη οι καρδιές θετικής ενέργειας που σου έστελνα το χειμώνα έπιασαν τόπο; Ίσως πήγαιναν σε άλλη διεύθυνση τόσο καιρό, άργησαν, αλλά τελικά σε βρήκαν.» Ούσα σε μια μεταβατική περίοδο και ένα γενικότερο αποπροσανατολισμό η ίδια, η ευεργετική παρουσία της με βοήθησε να καταλάβω ότι… ξέρεις κάτι; Όταν καταφέρουμε να αποβάλλουμε τις έμμονες σκέψεις για μικροπράγματα, να χαλαρώσουμε, να βάλουμε τον εαυτό μας στο κέντρο του πλάνου και να ασχοληθούμε με πράγματα που μας γεμίζουν και αγαπάμε, χωρίς να κυνηγάμε κάποιο μεγαλεπήβολο στόχο ή σχέδιο, τότε όλα μαγικά μπαίνουν σε μια σειρά. Ή τουλάχιστον μας φαίνονται έτσι και αισθανόμαστε πιο πλήρεις και ευτυχισμένοι. Και αυτή η θετική ενέργεια που εκπέμπουμε εμπνέει τους άλλους (βλ. παράδειγμα Πόπης και εμού) ή προσελκύει άτομα και αντικείμενα (η Πόπη κέρδισε ένα κινητό αφής μέχρι τώρα. Εύχομαι σειρά να έχει ένα ζευγάρι μποτάκια Nike, αγάπη!)**

Μολονότι κάποιος τον τελευταίο καιρό φαίνεται ότι αποφάσισε να κάνει αναπαραγωγή με το κάρμα μου (μια φαντασμαγορική*** φαρυγγίτιδα και μια εξτράβαγκαντ συναισθηματική ήττα), η γεύση που μου άφησε η συνάντηση αυτή μου θύμισε την ευδαιμονία που με κυριεύει όταν γράφω στο ιστολόγιο μου, βγάζω φωτογραφίες, μιλάω Γερμανικά ή ανοίγω ένα λεξικό σε τυχαία σελίδα και μαθαίνω νέες (συχνά αχρείαστες βέβαια) λέξεις. Μου θύμισε ακόμη ένα σλόγκαν της Coca Cola που είχα κόψει από ένα αγγλικό περιοδικό πριν από χρόνια και το έχω ακόμη στο δωμάτιο μου:

Grab life and kiss it inappropriately on the lips!

Πάω να γίνω όμορφη τώρα γιατί έπεται έξοδος για τον εορτασμό των γενεθλίων της Πηνελόπης (την είδατε εδώ). Χρόνια σου πολλά και ευτυχισμένα κορίτσι μου!

F.

*Αν το διαβάζεις αυτό, να ξέρεις ότι έχω κάνει ασφάλεια ζωής.
**Ναι, είμαι η κλασσική χαζογκόμενα που αποκαλεί τις φίλες της αγάπη, όμορφη, μανάρι και τα σχετικά. Σαφέστατα πρόβλημα μου και μόνο.
***Αν ο Καρράς αρρωστήσει ενώ είμαι ακόμη Ελλάδα, παίρνω άνετα τη θέση του μέχρι να αναρρώσει. Τέτοιου τύπου φαρυγγίτιδα

0 comments:

Post a Comment

Leave me a comment!

 

Meet The Blogger

Full-time daydreamer writing about fashion, love, food, traveling and beyond.