Ο Πρίγκηπας Με Το "Πειραγμένο" Άλογο

Ο προαναφερθείς πρίγκηπας πλησιάζει,περνάει από μπροστά μας.Το σαγόνι εγκαταλείπει την αρχική του θέση και αφήνεται στους νόμους της βαρύτητας.Και δικαιολογημένα: Είναι ωραίος,ψηλός,με γαλάζια μάτια και χαλαρό -αλλά προσεγμένο- ντύσιμο. Μας προσπερνάει, ανεβαίνει στο μηχανάκι του, το λεγόμενο "πειραγμένο" (δεν έχω καταλάβει πλήρως τι ακριβώς σημαίνει αυτό) και απομακρύνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου. Το σαγόνι επιστρέφει στην αρχική του θέση.

Ο  Mc Dreamy (όσες έβλεπαν Grey's Anatomy καταλαβαίνουν).Ο τέλειος άντρας, ο άντρας ο σωστός, ο πρόστυχος, ο έξυπνος, ο γοητευτικός. Ο πρίγκηπας του παραμυθιού που καταφτάνει just in time πάνω στο άσπρο άλογο... υπάρχει; Και αν υπάρχει αξίζει να τον περιμένεις;

Γεννήθηκα ρεαλίστρια αλλά ολόκληρη η αμερικανική βιομηχανία κινηματογράφου έχει βαλθεί να με καταστήσει αθεράπευτα ρομαντική. Αδελφές ψυχές και εραστές που ούτε ο θάνατος (βλ.Τιτανικός),ούτε το Αλτσχάιμερ (βλ.Το Ημερολόγιο) μπορεί να σβήσει τον έρωτα τους. Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι, κοινώς.


Η θέση μου απέναντι στις σχέσεις και στον ερμμ....έρωτα (ξεχάστε ότι το έγραψα αυτό)ακολουθεί μάλλον τη μέση οδό. Τι εννοώ; Απο τη μία έχουμε τους αθεράπευτα ρομαντικούς που πιστεύουν στον έρωτα με την πρώτη ματιά, στην ιδέα ότι θα βρουν κάποιον/α που θα τους αγαπήσει ολοκληρωτικά και γι'αυτό που είναι πραγματικά.Κάποιον που στη λίστα με τις απαιτήσεις τους θα έχει τικ σε όλα τα κουτάκια. Από την άλλη έχουμε τους (ωμούς) ρεαλιστές, ή μάλλον κυνικούς που έχουν απολέσει την "πίστη" στις σχέσεις, στους άλλους, στον κόσμο, στην ζωή (εντάξει,σταματάω γιατί πήγε μακρυά η βαλίτσα.)Αυτοί θα κρατούσαν από τη έκφραση "'ερωτας της μιας βραδιάς" μόνο το "μιας βραδιάς".

Αλλά καθώς το σύμπαν στο οποίο ζούμε δεν είναι ούτε ροζ -συγγνώμη, αθεράπευτα ρομαντικοί-, ούτε μάυρο και άραχνο -συγγνώμη, αθεράπευτα κυνικοί- αλλά μπλε, οι σχέσεις κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να βρίσκονται πάντα στο μεταίχμιο υπερρεαλισμού-νατουραλισμού. Διαφορετικά, η ανάζήτηση του Άγιου Δισκοπότηρου (βλ. Mc Dreamy, γαλάζιος πρίγκηπας και βαμπίρ που λούζεται σε πισίνες από γκλίττερ) θα οδηγήσει σε απογοήτευση και αιώνιο μαράζι. Και το ακόμη χειρότερο -ναι,υπάρχει και χειρότερο- είναι ότι πιθανώς να καταστρέψει οποιαδήποτε ελπίδα είχαν οι υπόλοιποι ενδιαφερόμενοι κοινοί θνητοί.

Το επιμύθιο: Ονειρέψου, αλλά θυμήσου να ξυπνήσεις. Μέτρον άριστον (που έλεγαν και οι αγαπημένοι μας αρχαίοι! Εντάξει, κατά βάθος μόνο εγώ τους αγαπάω αλλά θα με ανεχτείτε.)

F.